Wie zijn onze experten? - Johan Batsleer

“Met procedures alleen kom je er niet. Je moet vooral de mensen mee krijgen.”

Geboren op? 25 februari 1957
Burgerlijke staat? Getrouwd, 2 kinderen, 2 kleinkinderen
Opleiding? Industrieel ingenieur elektromechanica
Wat doe je bij Amelior? “Opleiden, begeleiden en coachen van verbeteringsteams aan de hand van Six Sigma, Lean en 8D, plus in kaart brengen en optimaliseren van menselijk potentieel.”
Aan boord sinds? 2002
Hobby? Wandelen met de honden

Je werkt sinds 2002 voor Amelior. Wat deed je daarvoor?

“Mijn loopbaan ben ik in het onderwijs begonnen. Ik was begin twintig en had een jaar als procesanalist bij Philips gewerkt toen ik een aanbod zag passeren van de Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende, de school waar ik zelf gestudeerd had. Ook al was ik nauwelijks enkele jaren ouder dan de studenten, het doceren – van vooral technische vakken – was een kolfje naar mijn hand. Het is daar dat ik mijn passie voor onderwijs heb ontdekt en mijn vaardigheden als lesgever heb ontwikkeld. Uiteindelijk ben ik daar elf jaar gebleven. Tussendoor heb ik ook het Centrum voor Kwaliteitszorg West-Vlaanderen, de voorganger van Amelior, leren kennen. De toenmalige directie zocht iemand die een langlopende opleiding wou coördineren. Eerst heb ik dat in combinatie met mijn opdracht aan de hogeschool gedaan. Na verloop van tijd ben ik voltijds voor het CKZ gaan werken, als trainer en consultant. Een geweldige job, maar toch knaagde er iets. Dat ik geen ervaring in de industrie had, heeft me uiteindelijk doen beslissen om even helemaal uit de onderwijswereld te stappen. In 1998 ben ik zo terechtgekomen bij weefmachineproducent Picanol, dat toen zijn eerste stappen in competentiegericht management aan het zetten was. Als competentiemanager heb ik er een nieuw remuneratiesysteem uitgedokterd, gestoeld op competenties in plaats van diploma’s. In die periode heb ik ook samen met een hogeschool uit Gent de Lean Learning Academy uit de grond gestampt, een ‘echte’ fabriek waar je de lean-principes in de praktijk kunt leren toepassen. Uit al deze ervaringen heb ik geleerd hoe belangrijk coaching van medewerkers is. De industrie is dan wel een bikkelharde wereld, mensgerichtheid blijft essentieel. Als je je mensen niet achter je krijgt, raak je helemaal nergens.”

Hoe uit dat mensgerichte zich in je werk bij Amelior?

“Tegenwoordig leg ik me bij Amelior vooral toe op projecten over continu verbeteren, lean manufacturing of six sigma. Betrokkenheid van de mensen is daarin elementair. Je kunt nog zoveel procedures bedenken, uiteindelijk zijn het de mensen zelf die ze moeten toepassen. Hoe je hen zo ver krijgt, daarin ben ik me verder gaan verdiepen. Het gaat dan bijvoorbeeld over vragen als: hoe verkrijg je dat medewerkers kwaliteitsstreven als vanzelfsprekend in plaats van verplicht beschouwen? En hoe zorg je ervoor dat collega’s elkaar aanspreken als ze onveilig gedrag stellen? Als consultant werk ik zoveel mogelijk van onderuit. Ik laat medewerkers inzien waarom een bepaalde procedure of manier van werken ook voor hen voordelig of prettig is.”

Lukt dat altijd?

“Nee, want niet elk bedrijf is klaar om werknemers die ‘verantwoordelijkheid’ te geven. Sommige ondernemingen werken heel hiërarchisch en willen het denken niet te veel aan medewerkers overlaten. Aan de manier waarop het management mij benadert, voel ik doorgaans snel op welk maturiteitsniveau het zich bevindt en of het bereid is om zichzelf een spiegel voor te houden en een stijlverandering te maken. Als die wil er niet is, dan weet ik dat ik niet veel zal kunnen betekenen. Dan ben ik voor die organisatie niet de geknipte consultant. Dat zeg ik dan ook zo.”

Voor welke klanten werk je vooral?

“Vaak zijn dat de grote Vlaamse bedrijven die in veel gevallen ook vestigingen in het buitenland hebben. Geregeld sturen ze me uit naar China, Brazilië, India… om ter plaatse interventies te doen die de kwaliteit van de productie bevorderen. Een van mijn klanten heeft intussen een zodanig hoog niveau van kwaliteitsdenken bereikt dat het me nu ook bij zijn toeleveranciers – veelal kleine spelers – laat langsgaan om ondersteuning te geven. Die KMO’s probeer ik vooral bewust te maken van het belang van preventieve maatregelen. Ik leer hen dan bijvoorbeeld om ‘quality gates’ in te voeren, zo dat er geen foute producten meer de deur uit kunnen gaan. Evident is dat zeker niet, want vaak betekent dit voor de bedrijven een serieuze investering. Sommige bedrijfsleiders beschouwen die ingrepen als een zuivere kost, ze zien niet in hoe ze door een meetsysteem in te voeren zelf ook zullen groeien. Jammer.”

Wat is volgens jou de sterkte van Amelior?

“Elke trainer van Amelior zal het bevestigen: wat wij met onze trainingen en adviezen wilen doen, is meerwaarde creëren. We zijn echt wel meer dan een opleidingsinstituut. Voor ons gaat het niet om snel een cursusje te verkopen en af te haspelen, we willen dat organisaties beter worden. Zelf werk ik daarom altijd zoveel mogelijk op maat van de bedrijven. Wanneer bedrijven met een vraag komen, ga ik altijd op zoek naar de vraag achter de vraag. Wat zit erachter? Wat is de échte boodschap? In overleg teken ik vervolgens een traject uit, afgestemd op hun specifieke behoeften. Die manier van werken geeft me veel voldoening, want ze stelt me in staat om zelf ook verder te groeien en mijn expertise uit te breiden. In de loop der jaren heb ik zo een gigantische waaier aan methodes ontwikkeld.”

Wat zou je in de toekomst graag nog doen?

“Ik ben enorm gefascineerd door de Japanse bedrijfscultuur. Op een of andere manier slagen Japanners erin om dingen gedaan te krijgen die in onze cultuur niet lukken. Toen ik een tijdje in Japan verbleef, heb ik dat zelf aan den lijve ondervonden. Alles in Japan draait rond discipline. Die discipline, die structuur en sterke mate van standaardisatie vind je ook in het bedrijfsleven in Japan terug. Bovendien lijkt het er allemaal zo vanzelfsprekend. In een bedrijf als Toyota bijvoorbeeld vinden arbeiders het doodnormaal om elke ochtend rond een bord te verzamelen en de manier van werken te bespreken en te evalueren. Voer je dat in een doorsnee Vlaams bedrijf in, dan lachen ze je gewoon uit. Waarom dat zo is en hoe het komt dat Japans geïnspireerde bedrijven dat schijnbaar zonder moeite voor elkaar krijgen, intrigeert mij. In de komende jaren zou ik me er graag nog verder in verdiepen.”